વતન -

ભરી ગંધ ગોબરની,
 એ ગામડાની ગલી ,
થતું;-હાંફતા શહેર કરતાં
ઘણી યે ભલી ,
હતી  સાંકડી ખોલી
ને જે હતી હાટડી ,
ખબર લેવા-દેવાની
 જાણે હતી એ કડી। .
નજર જ્યાં પડે બંધ ઘર
,લટકે તાળાં ,
તણખલું જડે ના
વિખેરાયા માળા। ..
હવા પણ અજાણી ને
 લાગે પરાઈ ,
પુરાતી નથી
ખાલીપાની એ ખાઈ ,
ખખડતા જીરણ આ
 પીપળને પૂછું ,
-ને ભીંજાયેલ સ્હેજ લોચનિયાં લૂછું ,
ગયું ક્યાં રે ખોવાઈ
એ ગામડું ક્યાં ?
કશી ઓથ લેં પડું -પડું આજ જ્યાં -ત્યાં