મુગ્ધા -મન
સોળ વરસની સ્વપ્ન જોતી શરમાઉં,
પિયુના પાનેતર માં સ્નેહ બની સમાઉં.
પળ-પળ ને પ્રસંગ બનાવી ઉજવું ,
સમયની પાબંધી માં નથી જકડાવું .
દુનિયાની દોડ મારે કોરી -કોરી
ભોળા ભરથારની ભિતરેભીંજાઉ
સ્નેહ ભીનાં સ્પર્શ થી શણગાર કરું
મઘમઘતા ફૂલોની ડાળબની ફોરાવું
શ્વાસે શ્વાસે ભરી ,કલમ થી કોતરી
બનાવી ,શબ્દ એનેપાને પાને પ્રકટાવું .

રેખા જોશી ૧૫/૧૨/૦૯

લગ્ન તિથી .
માત્ર સમયનો ,
સરવાળો જ નથી ,
આ લગ્ન -ગાળો ,
પ્રેમ ,સ્નેહ ત્યાગ ને સમજણ નાં
તણખલા થી બાંધેલો ,
તારો મારો હુંફાળો માળો .
આજે આ લગ્ન પૂરાં કરે છે ,
ત્રેવીસ સાલ છતાં.........
આ ક્ષણ હજી બની નથી ,
ગઈ કાલ ...........
ઉમેરતું જાય કોઈ વ્હાલ .
મઘમઘતી આ સુગંધ ભરી
લગ્નક્યારી,તારી ને મારી ,
સમજણ ને છે ,આભારી ....................
'હું ને 'તું' ને ક્યાય ,અવકાશ નથી
હવે બધી જ વાત સહિયારી .
કારણ ???
અમારી પર શુભ કામનાઓ છે તમારી .

રેખા જોશી .૧૪-૧૨-09

यदि ह्र्दय हो सके सूमन
संभवित है इश्वर-दर्शन,
मंदिरोमें होती भीड-भाड,
केवल है बाहरी प्रदर्शन.

रेखा जोषी.

अमिरो की होती वाह वाह,
क्यां गरिब होना है गुनाह?
प्रेम-पिपासु उनकी नजर,
ह्र्दयमें होती प्रेमकी चाह.

रेखा जोषी.

आसमानकी तरह खूला मन,
शांत चिंतामूक्त मानव जीवन,
देखो पंछी गाते गगन-गोदमें
खूशियों से गूंज उठा मधूवन

रेखा जोषी९-९-२००९

અજવાળું થતાં અવાજનો જ્ન્મ,
થાય મારો રોજ રોજ પૂન;જ્ન્મ,
અવિરત ઉગતાં સૂરજની જેમ,
મારામાં તારું ઉગવું જ્ન્મોજ્ન્મ.

રેખા જોષી.

યુગોથી...

કેમ?યુગોથી મૂંગા-મંતર
લાગે જોજનોનું અંતર,
વાવ્યાં છે લાગણીના બીજ,
ઉગશે,વરસો નિરંતર.
રણને તરસ ઝાકળની,
ઝાકળને ભૂલ્યાં સદંતર?
પહાડથી પડતી પથ્થરે,
હવેતો સમાવો જલધંર
આ બંધ પોપચે સાચવું,
નિંદર પણ છૂ -મંતર.

રેખા જોષી.

જીવન.

સમય આગળ ને હું પાછળ,
પકડવાં મથું યુવાનીની સાંકળ.

જીવન એક સ્વપ્ન,ઉગી સવાર,
જોયું તો બની ગયું એ ઝાકળ.

નવેસરથી લખું જીવનકથા ને,
બની શકે કદાચ કોરો-કાગળ.

વાગી સમયની થપાટ જૂઓ,
એક નહી અનેક ઉઠી ગયાં સળ.

ઉભી છું ક્યારનીય 'દસ્તક'દઈ,
મળી જાય ઈશ્વર પળ બે પળ.

હાથ જોડી માંગુ સ્થિતપ્રજ્ઞતા,
પેદા ના કર એક એક વમળ.

કૂડો કચરો ગંગામાં પણ વહે છે,
છતાં પવિત્ર છે એ ગંગાજળ.

રેખા જોષી. ૭-૯-૨૦૦૯

आसमान की तरह खूला मन,

शांत चिंतामूक्त मानव-जीवन

देखो पंछी गाते गगन-गोदमें

खूशियों से गूंज उठा मधूवन.

रेखा जोशी.

રસોને અષાઢી ઘનશ્યામ.
વરસોને અષાઢી શ્યામ-ઘનશ્યામ
જોવડાવશો નહીં રાહ તમે આમ,
ઊભડક ને ઍકીટશે આભમા જોઇઍ
મેલી દીધાં અભેરાઈઍ કામ-તમામ...વરસોને
વિજ સખી ધરતીમાંપડી તિરાડ્યું
તરસી ધરા ને તરસ્યાં આખાં ગામ...વરસોને
ખાલી તળાવ ને ખાલી થઈ નદિયું
નગરનાં જણ જેવાં ખાલી થયાં ઠામ...વરસોને
સિમાડે બોલે મોરલાં બંધાય છે આશ
દરશનિયાં થાય તો હૈયે આવે હામ...વરસોને
તૂ મોસમની હેલી ને ગરીબોનો બેલી
થાય નહીં નામ તારું બદનામ...વરસોને

રેખા જોષી સવારે-૮-૦૦

એક વત્તા એક=એક
એક ને એક બે નહીં,પણ એક,
પ્રેમમાં પાગલ છીએ એકમેક.
સપાટીએ તરવાંમાં મજા નથી,
મોતી પામવાં તળિયે જવું છેક.
ચાહવું તો બસ ચારેય કોરથી,
તારી ભૂલો માફ છે પ્રત્યેક.
બની રહેજે વસંત સદા 'તું'
ઋતુઓ બદલાય ભલે દરેક
ભવોભવ રહેશું સાથમાં,
કારણ મળી જશે અનૅક.

રેખા જોશી ૧૧-૨-૦૯ હેપી વેલેન્ટાઈન ડે.

રાજનીતિ.
કરે મોટા મસ ભાષણ
થાય પ્રજાનું શોષણ,..આ રાજનિતી છે.
ઘડે નવા નવા કાયદા
જૂએ પોતાનાંજ ફાયદા.આ રાજનિતી છે.
મીંડા જેવી છે મહત્તા
છતાં સ્થાપવી છે સત્તા.આ રાજનિતી છે.
દેશ ભલે ભડકે બળે
પાછલા બારણે પૈસા રળે..આ રાજનિતી છે.
ચૂંટણી આવે ભરે સભા
નેતા મિલાવે ખભેખભા.આ રાજનિતી છે.
બહેનો પર થાય બળાત્કાર
ગુંડાઓ ના થાય સત્કાર..આ રાજનિતી છે.
જ્યાં જૂઓ ત્યાં ભ્રષ્ટાચાર
ક્યાંય નથી શિષ્ટાચાર..આ રાજનિતી છે.
રાજકારણમાં ભરી છે બદી
દૂર કરવાં લાગશે અનેક સદી..આ રાજનિતી છે.


રેખા જોષી.બપોરનાં.૨

ગુજરાતણ
ગામડાંની નાજુક નમણી નાર
મારી કેડે લાગે હેલનો ભાર,
હાલુ ઉતાવળી લટકતી છે ચાલ
હોલાને દઊ હોંકારો ને પોપટને વ્હાલ
ઘમ્મર ઘુમાવું લાલચટ્ટક ઘાઘરો
વગડાનો તાપ લાગે બહુ આકરો
વડલાંનાં છાયે ગાયને વાછરું વાગોળે
થાકીને પંખી બેઠાં ડાળે ને માળે
આવ્યું પાદરને ગામ છે ઢુકડૂ
લાંબોતાણું ઘુંમટો વરતાયનામુખડૂં
જોઇ મને ભેંશ મારી ભાંભરે
થાકી ને બેહુ ત્યાં માવતર હાંભરે.

રેખા જોષી બપોરે ૧ વાગે

વૈશાખ
વૈશાખે કોયલ મધુરુ ગાય છે,
આંબે કેરીનાં ઝૂમખાં લટકાય છે.
મીઠાં-મધુરાં મુરબ્બા ચટાય છે,
તો ધાબે પથારીઓ પથરાય છે.
બંગલાઓ ઍ.સી માં ફૅરવાય છે,
બપોરે શ્વાન ખાબોચિયે ન્હાય છે.
મૂંગા-મંતર રસ્તાઓ જણાય છે;
સાંજ પડતાં અવાજો શરુ થાય છે.
અમીરી રજાઓ માણવાં જાય છે,
ગરીબો ડેલીઍ હવા ખાય છે.
દઝાડતી 'લૂ' બળબળતી વાય છે,
વરસાદની રાહ બહુ જોવા છે.
કાળો-કેર ઉનાળાનો વરતાય છે,
ત્યારે ચોમાસાની ટાઢક સમજાય છે.

રેખા જોશી.સવારે....૮ વાગે.

પ્રસૂન.
આજે કોમળ પૂષ્પ નાનું ,
મંદ મંદ હસે કેવું છાનું.
કરે વિકસીત હુંફાળો 'ભાનું'
આજુબાજુ આવરણ હવાનું.
રંગેરુપે લાગે બહુ મજાનું,
પ્રસરાવે સુગંધ તો માનું
ફેલાવી દે 'ફોરમ' તારી
કહેવું શું?તોફાની 'વા'નું.
બનીશ કાલે પ્રસૂન પીળું,
ક્રમ જગતનો દુ;ખ શાનું?
મુકી દે મમતા માળીની,
આજ નહીં તો કાલ જવાનું.

રેખા જોષી.સવારે ૯ વાગે

માણસ એક પડછાયો.
માણસ એક પડછાયો,
સદા સૂરજ સાથે સચવાયો,
ધીમે ધીમે મધ્યાને,
પોતે પોતાનાંમાં જ સમાયો,
ઢળતી સાંજે અંદર બહાર
આગળ પાછળ એ લંબાયો
છાયા બની ક્યારેક પથરાયો,
ને અંધારે એકલવાયો આ પડછાયો,
ના એ પકડાયો ના સમજાયો,
મૃગજળ બની રસ્તે રેલાયો....
જૂઓ આ પડછાયાનો ખેલ,
કેવો? અદભૂત ખેલાયો...
આ પડછાયો......

રેખા જોષી.૨૦-૫-૦૯.