Sunday, February 21, 2016

 હતી હસીન પાંદડી
પછી મને હવે જડી

વખત ગયે ખબરપડી
બહાર બારણે  સડી

પ્રથા હવે નથી રહી ,
પડીરહે વ્યથા સહી

જરા કહો ભલે તમે ,
નયન મહી નદી વહી

સમય નથી હવે મળું ?
અરે !આમ તરત કહી ,

ઘડી ઘડી સમજ જરા
પગે પગે પતન અહીં

સફર લગી સદા રહું ,
નદી બની નજર મહીં

રેખા જોશી
લાગી ગયો લાગણીને લૂણો
હવે આપીદો પોતીકો ખૂણો
સબંધો લાગતાં લીલાંછમ્મ
થોડું ખોતરો ત્યાં ખાલીખમ્મ
     નજરે નહી એક સબંધ કૂણો
     હવે આપીદો પોતીકો ખૂણો ....

આવે સૂરજ બચી ગયેલ તિરાડે
ઢંઢોળી મને કાયમ જગાડે
બારીએ આ ડોકાતી વેલ
જીવવા જાણે કરે પહેલ
       કેટકેટલાનાં ચૂકવીશ ઋણો
      હવે આપીદો પોતીકો ખૂણો ....

વેદનાની ટાંકણી એવી વાગી
લોહીની ટશરો ઉભરાવા લાગી
અંગ અંગને લાગી ગયો લકવો
ના હવે તેને કોઈ જગવો
      તે બરછટ ને નગુણો
      હવે આપી દો પોતીકો ખૂણો.....

રેખા જોશી -
સાંજ પડે સૂરજ ઢળે ,
ગાયોના ધણ પાછા વળે
       મને બાળપણ યાદ આવે ...

થઇ ભેગા કરતા કૂંડાળુ
ચોકમાં વ્હાલનું થતું વાળું
વાગે ઝાલર થાય આરતી
મૂકી રમત હું મંદિરે ભાગતી
       મળવા મનની જાયદાદ આવે
       મને બાળપણ યાદ આવે....

કૂવાનાં ક્ઠોડે વાટ જોતી
સહિયરની યાદો સંજોતી
વિરડાના પાણીને આછરતી
ખોબે ખોબે એને ભરતી
        યાદ એવી વરસો બાદ આવે
       મને બાળપણ યાદ આવે ......


ચોકે થતી ફાનસની બત્તી
સમેટાઈ જતી ઘરમાં વસ્તી
સાંજ પડે વાટ જોતા માડીના નેણ
મીઠો ઠપકો આપતાં બે વેણ
        માંહ્યલામાં મૈયરનો સાદ સતાવે
        મને બાળપણ યાદ આવે......

રેખા જોશી -

ગઝલ

કહું આમતો બે અસર છું
અને ક્ત્લથી બેખબર છું

નશામાં નથી હોશમાં છું
હવે હું અહી બે નજર છું

હજુ તો ઉગી પણ નથી ને
કહો કે અરે! પાનખર છું

કરો અવતરણ તો ખબર હો
વછૂટે અમી ,માવતર છું

ન અંદર ન બારે ખડી છું
અધૂરી જ તારી વગર છું

નથી એટલી એમ બરછટ
અરે ! મખમલી હું ડગર છું

વસે છે  વસંતો  અહીંયા
છતાં તું જ જો બેકદર છું

હિસાબો લઉં જાત સાથે
પછી જોવ કે માતબર છું ?


રેખા જોશી -