ભૃણહત્યા /


એવું જ છે
 હું ,
સતત એને ચાહું છું ,
અને - એવુંય નથી કે -
એ મારું જીવન નથી
પણ.....
ક્યાંક એ ખોવાયું છે ,
મૂંઝાયું છે ,
અટવાયું છે ,
કરમાયું છે
બસ ....રહી ગયું
 એક લાચાર બીજ બનીને
જેની આસપાસ ગેરસમજના -
વેલા વીંટળાયાં છે
અપેક્ષાઓની ડાળીઓ ફેલાઈ છે
જેમાંથી આક્રમકતાના ફણગા ફૂટ્યા છે ,
અને ચોપાસ મૂળ સાથે ઉખેડવાની -
તેયારીઓ ચાલે છે .....
ક્યાંક દબાઈ ને રહી ગયું છે એ ,
એ બીજ બહાર આવવા ઝંખે છે
હવા પાણી પ્રકાશથી અકુંરિત થવા માંગે છે
એને હું શ્વસું છું ,પ્રેમનું ખાતર આપું છું ,
પરંતુ ...ડરું છું ....કાંપું છું
ક્યાંક...ક્યાંક
કસુવાવડ ન થઇ જાય ...




રેખા જોશી -