જીવન.

સમય આગળ ને હું પાછળ,
પકડવાં મથું યુવાનીની સાંકળ.

જીવન એક સ્વપ્ન,ઉગી સવાર,
જોયું તો બની ગયું એ ઝાકળ.

નવેસરથી લખું જીવનકથા ને,
બની શકે કદાચ કોરો-કાગળ.

વાગી સમયની થપાટ જૂઓ,
એક નહી અનેક ઉઠી ગયાં સળ.

ઉભી છું ક્યારનીય 'દસ્તક'દઈ,
મળી જાય ઈશ્વર પળ બે પળ.

હાથ જોડી માંગુ સ્થિતપ્રજ્ઞતા,
પેદા ના કર એક એક વમળ.

કૂડો કચરો ગંગામાં પણ વહે છે,
છતાં પવિત્ર છે એ ગંગાજળ.

રેખા જોષી. ૭-૯-૨૦૦૯