Thursday, June 23, 2016

ગઝલ

લગાતાર હું યોગ પાછળ મરું છું
પછી રોજ હળવી બનીને  ફરું છું

તરત વશપછી આમ ત્યાગી શકું છું
અને ચિત્તમાં ભોગ તારા ધરું છું

અરે તું મજાને ભરી લે નયનમાં
કહીને બધા સોગ ખારા હરું છું

રહી છળકપટ વગર પામું પ્રભુને
થતી  વૃદ્ધિ સંજોગ પ્યારા વરુ છું


સફરમાં ઘણી આવશે લાલચો પણ
કહું જીવવા જોગ ભારા ભરું છું



રેખા જોશી –

No comments: