ગઝલ -

ચાલને જાતથી પર થશું
આભથી વેંત ઉપર થશું

ફૂલ તું વાવ સુગઁધ હું
આપણે પછી સરભર થશું

ઉગતા જો કમળ તો અમે
જળ બની આમ સરવર થશું

પાન પણ જો હવાથી હલે
થડ થઈ આજ પગભર થશું

ટોચને આંબવા જાય પગ
ભૂલશું મૂળ ભરભર થશું

રેખા જોષી -

ગઝલ

બની લે હવે લાગણી રણ

રિસાઈ ગયા આપણા જણ

હવેતો બતાવોજ કારણ

સદીઓ બની કેમ આ ક્ષણ

બહુ દુઃખ થતું હોય જ્યારે

સબંધો વિખેરાય કણ કણ

બરફ ઓગળે મિત્ર ,માણસ?

અડીખમ રહે સાથ ''હું ''પણ

સમજ તું હવે જો  આ બધું

હશે પ્રેમનું આ જ મારણ

રેખા જોષી -

ગઝલ

લગાતાર હું યોગ પાછળ મરું છું
પછી રોજ હળવી બનીને  ફરું છું

તરત વશપછી આમ ત્યાગી શકું છું
અને ચિત્તમાં ભોગ તારા ધરું છું

અરે તું મજાને ભરી લે નયનમાં
કહીને બધા સોગ ખારા હરું છું

રહી છળકપટ વગર પામું પ્રભુને
થતી  વૃદ્ધિ સંજોગ પ્યારા વરુ છું


સફરમાં ઘણી આવશે લાલચો પણ
કહું જીવવા જોગ ભારા ભરું છું



રેખા જોશી –

એક ગઝલ

સમજણ ઈચ્છાઓનું અહી ઝારણ સમજ તું આમ જો

આશા અપેક્ષા દુઃખનું કારણ સમજ તું આમ જો

ભારે નથી જો આ હવા 'હું' જેમ, એતો જો ફરે

હળવી રહે   રાખે નહી ભારણ સમજ તું આમ જો

રૂપો અહી બદલી શકો પણ બદલશું  સ્વરૂપ ને ?

જો આજ છે અંદર બધું કારણ સમજ તું આમ જો

ભીતર જશું ને વાત કરશું જાત સાથે એજ લત

વિસ્તાર અંદર થાય એ તારણ સમજ તું આમ જો

કપટી રહીને મિત્રતા મળશે નહી આ જગતમાં

કેવું સબંધોનું હશે મારણ ?સમજ તું આમ જો

રેખા જોશી -

ગઝલ

હું જ તારો શ્વાસ તારૂ હાસ છું ને 
એટલે તારી જ માટે ખાસ છું ને

હું કદાચે કારતક કે માગશર છું 
એક બસ તું મિત્ર બારેમાસ છું ને

હું જ ભૂલો હું જ દોષી શું કહેવું 
તું જ કાયમ જો વફાનો દાસ છું ને

ચાલને હું કાન તું રાધા પછી જો 
તું જ પૂનમમાં રમાતો રાસ છું ને

આમ ક્યાં સુધી અહી ભટકે ફકીરી 
તું જ ગમતું, લે હવે આવાસ છું ને

રેખા જોશી -

ગઝલમાં -ગાગા -ગાગા -ગાગા -ગાગા  નો એક પ્રયોગ

આંખોએ સપના જોયા છે
માટે બે આંસુ ખોયા છે

જો ટશરો લોહીની ફૂટી
નસનસમાં જગના ઘોયા છે

રખડી ભટકી આવી ઉભી
રસ્તાઓ જ્યાં જ્યાં રોયા છે

સૂરજ થાવું જળની માટે
સાગરના પગને ધોયા છે

આ માણસ પોતે ખંજર છે
માયામાં જેઓ મોહ્યાં છે

રેખા જોશી -