Wednesday, June 10, 2009

વૈશાખ
વૈશાખે કોયલ મધુરુ ગાય છે,
આંબે કેરીનાં ઝૂમખાં લટકાય છે.
મીઠાં-મધુરાં મુરબ્બા ચટાય છે,
તો ધાબે પથારીઓ પથરાય છે.
બંગલાઓ ઍ.સી માં ફૅરવાય છે,
બપોરે શ્વાન ખાબોચિયે ન્હાય છે.
મૂંગા-મંતર રસ્તાઓ જણાય છે;
સાંજ પડતાં અવાજો શરુ થાય છે.
અમીરી રજાઓ માણવાં જાય છે,
ગરીબો ડેલીઍ હવા ખાય છે.
દઝાડતી 'લૂ' બળબળતી વાય છે,
વરસાદની રાહ બહુ જોવા છે.
કાળો-કેર ઉનાળાનો વરતાય છે,
ત્યારે ચોમાસાની ટાઢક સમજાય છે.

રેખા જોશી.સવારે....૮ વાગે.

1 comment:

Anonymous said...

saras chhe....

be line lakhu chhu vaishakh par

ધોમધખતો સૂરજને વૈશાખના વાયરા,
તેમા કોયલના ટહૂંકાને તારી ફરફરતી આવી યાદ.