ના કરો રાવ, રોવું પડે રોઈ લે ,
ખુદ પોતેજ પીડા સહી જોઈ લે


મૂળ છે વાદળોનું ,મહી સાગરે ,
એજ ખારાશ આંસુ બની ધોઈ લે


શ્વાસ આ જો બધા આપણાં છે જ ક્યાં?
આપણું ક્યાં હતું સમજ, ને ખોઈ લે ,


આંખમાં વાગતી જીંદગી ની કણી
તો નજર આજ મારી અહી કોઈ લે

 આમ ખખડે પવન સાથમાં પાંદડું ?
આજ આ સૂરમાં ગીત હરકોઈ લે ..


રેખા જોશી -