Saturday, July 23, 2011

અડી અશ્રુ ,ઉભરાઈ લાગણી નયનેઆવી ,
પાનખરની પીળાશ આ ઉપવને આવી,
ઉથલાવી અતીતની સેંકડો સમયની ઘડી ,
વફાદારી ઈતિહાસ નાં પાને-પાને આવી .
રેખા -જોશી
વાસંતી વાયરે વહુ છું,
કોમળ-કળીને કાન માં કહું છું
આ સુગંધ -સ્મરણ નો સાથ છે ,
ઉઘડેલી આંખે સ્વપ્ન માં રહું છું .
વરસો પછી એ આવ્યો ,
માતા -પિતા ભાઈ -બહેન
બધાએ ગદગદિત હ્રદયે ,
જાણે પ્રેમ થી ભીંજાવ્યો,
જ્યાં પ્લેન માંથી પગ પડ્યો નીચે ,
કે માતા નયન થી પ્રેમ ને સીંચે
પગરવ પડ્યા માતૃભૂમિ ની ગલીમાં
ઉભરાયું બાળપણ એની પગલી માં ,
ઘર -તણો એ ખુંદી વળ્યો ખૂણે -ખૂણો
અકબંધ હતું બધું એ
લાગ્યો નહોતો લાગણી ને પણ લૂણો
કેવી ચમક ?સ્વપ્ન -સભર આંખો માં
ક્ષણ માં સમેટી લઉં બધું પાંખો માં ,
આખરે આજ હતું મારું ઘર ,
ભીંજાયો હતો સ્નેહ થી તર-બતર
यदि स्त्री को समजता मर्द ,
कही कोई रहता नहीं दर्द ,
समानता की सोच हो तो ,
बना रहे हमेशा हमदर्द .......
रेखा -जोशी

શહેરીઓ ની સંવેદના બુઠ્ઠી થઇ ,
લાગણીઓ લોકોની જુઠ્ઠી થઇ
આકાશ તો આજે પણ એજ છે
ઉદારતા આજે બંધ મુઠ્ઠી થઇ .

રેખા -જોશી
વૃધ્ધાશ્રમ વડિલોની વ્યથા છે ,
એક નહી અનેક ઘરોની કથા છે ,
'જીવન-સંધ્યા 'જેવું રૂપાળું નામ ,
પરાણે પાંગરેલી આ પ્રથા છે .

રેખા જોશી .

માં

હ્રદય નાં ખૂણે ખટકે વાત ,
તું આજે નથી હયાત .....માં
તારો જ અંશ તારો જ પિંડ હું ,
જન્મોજન્મ બનવા ચહું...માં
અંદર બહાર તને સીવી લીધી ,
ને આ જીંદગી મેં જીવી લીધી ...માં
સવાર સાંજ તું ક્ષણ -ક્ષણ તું
ચોમાસે વરસતી ધાર પણ તું ...માં
શિવાલયે સવાર ની આરતી તું ,
સાંજે શ્રધા તણી દિવાબત્તીતું ...માં
આજ પામી પ્રેમ પૂંજએકમેકમાં ,
'દીકરી 'હતી બની આજ 'હું 'માં ....માં
રેખા -જોશી ૮-૫-૨૦૧૧