Sunday, December 20, 2009

મુગ્ધા -મન
સોળ વરસની સ્વપ્ન જોતી શરમાઉં,
પિયુના પાનેતર માં સ્નેહ બની સમાઉં.
પળ-પળ ને પ્રસંગ બનાવી ઉજવું ,
સમયની પાબંધી માં નથી જકડાવું .
દુનિયાની દોડ મારે કોરી -કોરી
ભોળા ભરથારની ભિતરેભીંજાઉ
સ્નેહ ભીનાં સ્પર્શ થી શણગાર કરું
મઘમઘતા ફૂલોની ડાળબની ફોરાવું
શ્વાસે શ્વાસે ભરી ,કલમ થી કોતરી
બનાવી ,શબ્દ એનેપાને પાને પ્રકટાવું .

રેખા જોશી ૧૫/૧૨/૦૯

5 comments:

$hy@m-શૂન્યમનસ્ક said...

શ્વાસે શ્વાસે ભરી ,કલમ થી કોતરી
બનાવી ,શબ્દ એનેપાને પાને પ્રકટાવું

સરસ રચના......

PARESH / DEEPA said...

ભોળા ભરથારની ભિતરેભીંજાઉ
સ્નેહ ભીનાં સ્પર્શ થી શણગાર કરું
મઘમઘતા ફૂલોની ડાળબની ફોરાવું
શ્વાસે શ્વાસે ભરી ,કલમ થી કોતરી
બનાવી ,શબ્દ એનેપાને પાને પ્રકટાવું .

વાહ ! વાહ ! અદભુત રચના !
કલમથી કોતરાતા શબ્દો પ્રેમની પવિત્રતાને પ્રગટ કરે છે. જ્યાં ઇશ્વરનો પ્રકાશ સૌંદર્ય બની ઝળહળી ઊઠે છે. ને શબ્દો બની કલમથી અભિવ્યક્ત થવા મથે છે...હું કંઇ લખું ?

ઓ પ્રિયતમ ! તેઓ પૂછે છે કે તારું સાનિધ્ય મને ક્યાં ને કેવી રીતે પ્રાપ્ત થાય છે ? જીવન ઊપવનમાં તેમનાં પ્રવેશ્યા પછી જ તો પુષ્પો ખીલ્યા છે ! આહ્લાદક સમિર તેમનાં જ શ્વાસોની ફોરમ વહાવે છે. ઢળેલી તેમની નજરોની મસ્તિમાં મધૂરસ અકારણ જ છલકાય છે. સ્પર્શનું મોહતાજ નથી હોતું સાનિધ્ય...વણસ્પર્ષ્યે જ તેમનાં ચહેરાનું લાવણ્ય મારા જ પ્રેમની ચાડી ખાય છે. તેમને ખબર જ ક્યાં છે કે તેઓ બનીને "તું" છાનેપગલે તેમની પાછળ પાછળ આવી જ જાય છે ! એનું જ નામ તો સૌંદર્ય છે !

chinmayjoy said...

amazingly beautiful..simply great!!

Akhi said...

આભારી છું મિત્ર

Akhi said...

આભારી છું મિત્ર