પરોઢ -

બાગમાં પૂષ્પના તોરણ બાંધે છે કોઈ
ઉગતી પરોઢને  બારણે
આ સુગંધની સવારી કોને કારણે ?

પાંદડી મહી ઝાકળને સાંધે છે કોઈ
ઉગતી પરોઢને  બારણે
આફૂલોની વાતછે ન્યારી કોને  કારણે ?

અવનીના અંધકારને પીવે છે કોઈ
ઉગતી પરોઢને  બારણે
 ઉજાસી તડકાની વાત છે પ્યારી કોને  કારણે ?

આભની લાલીને નીરખે છે કોઈ
ઉગતી પરોઢ ને બારણે
સોહામણી સવાર છે અમારી કોને કારણે ?

વાતા  આ વાયરે ઉડે છે કોઈ
ઉગતી પરોઢને બારણે
આ વ્યોમ સાથે વિહંગને છે યારી કોને કારણે ?

લાગણીને ટેરવે સુતેલા શમણાં જગાડે કોઈ
ઉગતી પરોઢ ને બારણે
આ કાજળ શી આંખ્યું જાગે છે મારી કોને કારણે ?


રેખા જોશી

ગઝલ -

અરે ધસમસ ધસે સરસર સરે ભાગે સમય આગળ
 જવાનીની કસોકસ મેં લગાવી છે અહીં સાંકળ

બહુ તપતા રહી તડકે તપાવી જાતને આવી
નથી ઝગમગ થવાને ભાત મારી હું નથી ઝાકળ ,

વહે છે આજ તારી આંખમાં આંસુ ખબર એવી
હતું એ મૌન થીજેલું અને લાચાર ગંગાજળ

ચણી લીધી ઇચ્છાઓને બધી ભીંતો મહી લાગટ
છતાં પડઘાં બની પડઘાય છે આશા અહીં સાંભળ

કહું છું હું મને, સાચી હશે તું જો પછી જોજે
તને મળવા અહીં ખુદા જ પોતે આવશે પાછળ

નવેસરથી જ આલેખું કથાને હું ,કદાચે જો
નવી આ કાલ માટે તે બને કોરો જ કાગળ

રેખા જોશી