પીળાશ પાંદડે બેઠી ,
ધીરે ધીરે પર્ણ ખરતા 
રંગ -બેરંગી પતંગિયા ની ,
નથી ચંચલતા ,કે નથી 
જલતણી માછલી ની 
તરલતા ...!!
નથી હવે નિશ્વાસો થી 
ખાલીપો ભરતા ,કે -
સ્વપ્ન મહી મુગ્ધાને ,
વરતાં ...
પાનખર-વસંત એકાકાર 
બંધન મૂકત વિહરતા 
સાધુ સમ સરલતા ...
શરાબી જામ જીંદગી ને ,
બનાવી અમૃત ,ધીરે ધીરે 
ઘૂંટ ભરતા ....
આ જ સત્ય સમજી ,
પ્રવાસી માંથી બની યાત્રી 
વિચરતા .....

રેખા જોશી ,11-3 -191